Wieża Trynitarska – Lublin

Wieża Trynitarska to obowiązkowy punkt podczas zwiedzania Lublina. Na najwyższych partiach tej wielkiej dzwonnicy znajduje się taras widokowy, z którego rozpościera się wspaniały widok. Ze względu na to, że wieża znajduje się w środku Starego Miasta, możemy być pewni ciekawych widoków: z góry zobaczymy dachy kamienic, zaobserwujemy plan średniowiecznego miasta, a także zobaczymy najdalsze krańce Lublina. Uwaga jednak: osoby z lękiem przestrzennym mogą poczuć się niekomfortowo na niewielkim skrawku przestrzeni okalającym dzwonnicę.

Wieża Trynitarska: jak wyglądają wnętrza?

Już samo wchodzenie na Wieżę po kręconych schodkach jest atrakcją: możemy poczuć się jak dawniej zakonnicy, którzy wspinali się tutaj na co dzień, aby rozhuśtać wielki dzwon przynależący do Katedry. W specyficzną atmosferę klasztorną wprawia nas dodatkowo muzyka, która towarzyszy zwiedzającym już od wejścia. Głośniki zainstalowano na całej wysokości wnętrza wieży. Wspinając się na górę, na początku musimy przemieścić się bardzo wąskimi kręconymi schodami. Następnie przedostajemy się na kolejne piętra, których konstrukcja została zbudowana z drewna. Drewniane podłogi, drewniane belki, ustaione na masywnych stalowych prętach wbitych w ściany Wieży. To robi wrażenie!

Wejście na taras widokowy

Gdy docieramy na jedne z najwyższych partii, widzimy okna, z których jedno ma uchylone okiennice. Po chwili okazuje się, że jest to właśnie wejście na taras widokowy! Robimy więc duży krok w górę i już jesteśmy na zewnątrz. A tam – no cóż, jest bardzo wysoko, a przestrzeń dla zwiedzających wydaje się bardzo wąska, wręcz ryzykowna do używania. Niektórzy potrzebują chwili, aby ośmielić się podejść do barierki. Gdy jednak oswoimy się już z wysokością, możemy zacząć spacerować wokół dzwonnicy. Z każdej strony jest wspaniały widok. Nasz ulubiony to jednak ten, który wychodzi na Starówkę. Możemy tutaj zaobserwować, jak w średniowieczu nakreśliły się plany ulic.

Panorama Lublina z Wieży Trynitarskiej

Jak wiadomo, średniowieczne miasta miały nieregularne plany: ulice wiły się bez żadnych linii prostych. Otoczone były murami. Wejścia do miast broniły bramy. W Lublinie były to dwie duże bramy: Brama Krakowska i Brama Grodzka. Każda z nich była otwierana tylko w czasie dnia: nocą straż zamykała wrota. Stojąc na Wieży Trynitarskiej w Lublinie jak na dłoni zobaczymy układ takiego średniowiecznego miasta.  Obie lubelskie bramy znane były wśród średniowiecznych handlowców i wędrowców raz przybyszy z tego rejonu Europy jako obowiązkowe ścieżki do przebycia na trasie z Krakowa na Litwę (lub na Ruś).

Brama Grodzka dodatkowo wychodziła na dzielnicę Żydowską, która od dawien dawna znajdowała się poza murami miasta. Z tego też powodu zwana była Bramą Żydowską. W dzisiejszej mowie potocznej brama Grodzka funkcjonuje wśród mieszkańców Lublina jednak jako Brama Grodzka. Obie bramy powstały mniej więcej w tym samym czasie: w latach 1341-1342, tuż po najazdach tatarskich, gdy Kazimierz Wielki nakazał zabudować Lublin mocnymi murami. Miasto zyskało wówczas sprawne obramowanie, chronione wałami (wały zostały zasypane całkowici w XVII wieku i dziś trudno doszukać się po nich śladu.

Wieża Trynitarska: historia

Warto wiedzieć, że Wieża Trynitarska nie zawsze była tak wysoka. Nie od początku też była wieżą, a jedynie furtą klasztorną, przynależącą do zakonu jezuitów (aby wejść do katedry lub do szkoły jezuitów, trzeba było przejść przez ową furtę). Dopiero w pierwszej połowie XVII wieku dobudowano kolejne kondygnacje i przeznaczono budynek na dzwonnicę. Po tym, jak zakon jezuitów uległ kasacji, Wieża przeszła w ręce Trynitarzy. Stąd wywodzi się dzisiejsza nazwa obiektu. Nazwa przyjęła się, mimo że zakon trynitarski obejmował posiadaniem wieżę przez stosunkowo krotki czas (już w 1818 roku wieżę przejęło miasto). Obecny wygląd, budynek zyskał dopiero w XIX w. Wówczas wieżę przebudował Antonio Corazzi  – zyskała wówczas aktualny do dziś neogotycki styl.

We wnętrzach urządzono muzeum archidiecezjalne, stąd wspinając się na szczyt, oglądamy obiekty sztuki ludowej, tj. drewniane rzeźby, instrumenty muzyczne czy portrety trumienne i sarkofag.

Wieża Trynitarska: zamknięcie na sezon zimowy

Wieża Trynitarska dostępna jest do zwiedzania od początku kwietnia do końca października. Od listopada wejście jest zamknięte.

Wieża Trynitarska: godziny otwarcia

Poniedziałek: zamknięte

Wtorek: 10:00-17:00

Środa: 10:00-17:00

Czwartek: 10:00-17:00

Piątek: 10:00-17:00

Sobota: 10:00-17:00

Niedziela: 10:00-17:00

*Ostatnie wejście odbywa się na pół godziny przed zakończeniem pracy muzeum.

Wieża Trynitarska: wejście w nocy

Wejścia nocne możliwe są tylko po wcześniejszej rezerwacji terminu i tylko w grupie.

Wieża Trynitarska – darmowe wejście

Darmowe wejście na Wieżę odbywa się w pierwszą niedzielę każdego miesiąca.

Wieża Trynitarska – cennik w pozostałe dni

Bilet normalny: 7 zł

Bilet ulgowy: 14 zł